Yağmur I Şiiri - Nurcan Işık

Yağmur yağıyor,
yuvarlak damlalar
hızını alamadı bir türlü
sabahtan beri..
böyle cömertlik görmedim,
düşün ki,bir beyaz örtü
neyi var neyi yok saçıyor üstümüze..
Toprak kokusu,
Kaybetme korkusu,
Yalnızlığın tortusu..
Yağmur yağıyor,
damlalar sabahtan beri
alamadı hızını bir türlü.
Yağmur yağdığında
en çok seni düşünüyorum,
yüzünün ıslanışını,
bir damlanın alnından
gözlerini ıslatarak yanağına
düşüşünü,
oradan çeneni dolaşıp
göğsüne akışını..
Ellerime bakıyorum,
öykünüyor alnındaki damlaya.

Yağmur yağdığında bir de
çıplak çocukları düşünürüm,
onları bir batakta
çamurlara bulanmış görürüm.
Onlar doğdukları andan beri
dünyada görülecek şey diye
ilk yoksulluklarını gördüler
...

Yağmur yağıyor..
Yağmur senin benim pencereme,
yoksulların yüreğine yağar..
Sabahtan beri bir türlü
hızını alamadı, yuvarlak damlalar...

beylikdüzü, 22 Temmuz 2000