O gözlerin,
Yine kesilmek bilmeyen yağmur gibi
Bardaktan boşalırcasına yağıyor.
Yere düşen damlalar çağlayanlara,
Nehirler dönüşüyor, akıyor
Akıyor.
Denizler oluşuyor gözyaşlarından.
Ağlama bir tanem,
okyanuslar taşacak.
Eğer böyle giderse;
Yeryüzü de, gözlerin gibi
yaşlarında kaybolacak.
Bırak ağlamayı,
Ben yüzme bilmem.
Gözyaşlarınla boğma beni.
Kayıt Tarihi : 8.1.2005 19:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!