Yağan benim,ıslanan ben...
Yağmur benim,toprak ben...
Her damlada eriyen benim...
Ahh bir bilsen...
Saçlarını savuran rüzgarın,
Göğsünden ılık geçen nefesin,
Neden dalar gözlerin?
Şafakta kırılırdı hep yüreğim.
Yalnızdım elde hep sıfır,
Derdim hep kırılır inceldiği yerden,
tükendim bitti kalmadı sabır...
Ve kırıldım en inceldiğim yerden...
Kayıt Tarihi : 14.4.2005 16:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bülent Ahmet Alp](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/14/yagmur-gibi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!