Yağmur Ağıdı Şiiri - Kağan İşçen

kahkahası nasılsa ortasından kesik
adımları her yöne yarım
bakışları ancak kirpiklerinin ucuna kadar
suçsuzluğuyla suçlu
şarkısını bir kendi dinledi
ve tek kendine söyledi
eksik yaşadı uzun uzun
kavşaksız bir kışta
griyi kanıksayıp
gitti (mi) ...

yokluğu öğrenemeden susuz
ağlamaları rüyalarında sözsüz
güz dedi kaldı vaz geçmedi
değişik adları sevmedi
adsız kaldı
kaldırımların sahipsizliğini
bir o sahiplendi
kötü oldu kötüye
kaskatı bir kalabalıkta
tuttu yalnızlığa da darıldı
gitti (mi) ...

coğrafyası yarınsızlığı kanıksamış
ansızlıkla uğraşısı bitişsiz
acıdan sızma gülüşünde kan
süzme perişan
ölüme yaşayarak kazandı hayatını
yaşama ölerek ölümü de kaybetti
handan hamamdan
aman dilemedi
yaman kayıplığın savaşçısı
gitti (mi) ...

çocuk tutarsızlıklarda andı umudu
masal kervancısı olmaya eskiden hevesli
yağmur artıklarıyla yetinme aşıklısı
boyuna hüzün yedekledi pazar sabahlarına
uçsuz bucaksız bir ayrılığın
en kısa ömürlüsü
yalanın kıskandığı mutsuz
ufku ona ufuksuz
yabancı bir denizin ortasında
bir tek gece yolcusu
gitti (mi) ...