Yağmur Şiiri - Ahmet Bilgiç

yağmur var
ona gideceğim
özledim onu ne zamandır hasret kaldık birbirimize
onu son gördüğümde inceydi hüzünlüydü
eski kokusunu da yitirmiş baya değişmişti
kokusu eskisi gibi değil dedim ya
toprak terketmiş olsa gerek efkârlıydı
bazen iplik gibi bazen kesik kesik
boğuk bir ağlayışın hıçkırıkları düğümlenmiş gibi
boğazına dizili bir şeyler olmalı
kaybetmiş o eski ince ve narin havasını...
dedim ya ona gideceğim o da özlemiştir beni
En son bir yaprağa değerken gördüm onu
İnce ince sızıyordu toprağa
Acelesi vardı sanki
Soramadım da ne olduğunu
Nasılsa olsa arar umduğum
Ama çoktandır yoktu ortalıkta
Anlamıştım aslında o gün
İçinden birşeylerin akıp gittiğini…

Merhaba
Ben geldim üzülme artık gitmeyeceğim
Biliyorum biliyorum
Benim de sıkıntılarım vardı
Uzun zaman oldu biliyorum
Kırgınsın bana incinmişsin yağışından belli
Eskisi gibi değilsin
Değmiyorsun toprağa şöyle iri iri
Sesinde de üstelik…
Ne bileyim
Kalmamış eski günlerin şıkırtısı
Camlardaki tıkırtın sokaklarda şırıltın…

Gel hele gel
Şöyle iliş yanıma
bak bu toprak kokusu
bu da yeşil başak
Bu bahar
Bu kır çiçekleri
Annemin taç çiçekleri
Bu sütü dolgun bir memenin
Ve bu da
Saçımda kalan birkaç damla nisan yağmuru
bunlar da çocukluğum
…