Yağmur Şiiri - Nev-i Tecessüs

Dur biraz,
Sadece sessiz ol,
Ve dinle…

İşte, yağmur başladı yine,
Her damlanın düşüşü
Yerlerde yankılanıyor,
Duyuyor musun?

Her bir damla bir hezeyan da sanki,
Her bir düşüşte binlerce çığlık koparıyor.
Avazı çıktığınca bağırıyor.
Artık, hıçkırıklarım dâhi duyulmuyor…

Gözyaşlarımı da alıyor yağmur,
Gözlerimi siliyor
Ruhumu temizlercesine.
İliklerimde hissettiriyor bana kendini,
Hatta derinlere iniyor ruhumdan da öte.

Benimle birlikte ağlıyor sanki,
Kalbimdeki feryatları
Duyuyor gibi.
Acılarımı tek tek
Paylaşıyor gibi…

Ama sen,
Yine duymuyorsun beni.
Duyma zaten,
Hiç denemediğin gibi.