Yağmur Şiiri - Taner Okumuş 2

Bir yağmuru böylesine sevmiştim,
birde gözlerini
Öyle bitmez tükenmez isteklerim yoktu hayattan
buz beyazı umutlarım vardı.
ve bütün sevincim,
bir kucak lunapark kadardı.
Bir yağmuru böylesine sevmiştim,
birde gözlerini
ne zaman bulutlar kapımı çalsa,
tel tel ıslanmaya bırakırdım kendimi.
hüznümü yağmura katar toprağa içirirdim,
aklımdan sevmek geçirirdim
ve asla ağlamazdım.
bir yağmuru böylesine sevmiştim,
birde gözlerini.
ne zaman gözlerin umutsuz baksa,
ellerimi koyacak yer bulamazdım,
aklında ne kadar olduğumu bilemezdim.
içim acır sakallarım uzardı.
ve eflatun bir çaresizlik,
her yerimde gezerdi.
bir yağmuru böylesine sevmiştim,
birde gözlerini.
kasvetli bir akşamdı
yağmur gözlerini yağdı,
ben gözlerinde yağmura baktım,
serin bir ayrılık düştü avuçlarıma,
ve ben ellerimi orda bıraktım.