Yağmur, Şiiri - İbrahim Yasar

Semadan arza inen, apaçık bir rahmet,
Külfetine bakma sen, eziyetine sabret,
Her nimetin kahrı da olur bazan elbet,
Onunla açıyor çiçeklerimiz demet demet.

Afetlerini bırak, yorumla her zaman hayra,
Kış oldu mu bazan da döner elbet kara,
Ne kadar da çok yağsa kavuşuruz rahata,
Yokluğuyla düşeriz hem kıtlığa hem de dara.

Yağmurla iner toprağa, umutlu bir hayat,
Canlanır her taraf, bütün eşcar ve nebat,
Nimetlenir pekçok büyük- küçük hayvanat,
Var git kardeşim, sen de bu işe şükrünü kat.

Rüzgar olur ona, uçan bir kanat,
Dolaşır semada bulutlarla, etrafa bakarak,
Muhtaç olan yerlere gider, hem koşarak,
Yağınca yeşillenir ve şenlenir köşe bucak.

Belli ki bu yağmur, bizi hiç bilmez ve tanımaz,
Halimizi hatırımızı bile, asla bir gün sormaz,
Yüce Yaradan'dan aldı mı emri yürür, durmaz,
Yetişir imdadımıza, günahımıza sevabımıza bakmaz.

İbrahim YAŞAR
04.01.2010 Yıldırım/BURSA

Dost kalemlerden ilaveler:

YAĞMUR

Ey yağmur,
Rahim’dir,
Her damlan.
Rahman’dan iner her nur.
Ağaçlar, otlar, tüm nebat,
Yaratan’ına muhtaç kaldı,
Yaratan’ına hasret…
Yağ ki saçılsın çorak toprağa bereket,
Yağ da filizlensin dünyada,
Taze ve diri bir hayat…

Ey yağmur,
Yer gök susuz…
Çakıldı kaldı ufka bakan gözler,
Kaç gecedir,
Bak, çiçekler, böcekler uykusuz…
Balıklarda son bir umut,
Yolunu gözler.
Hani zamandır yem yerine,
Kurtlar, kuşlar seni arar;
Esen yele seni sorar oldu.
Neredesin gel gayrı…

Açmış ellerini tüm mahlûkat,
Allah’tan diliyor rahmet.
Bulut bulut kaynasa da kâinat,
Düşmüyor yere bir damla bereket.
Anneler ayrı, bebekler ayrı,
Vuslat için dudakları duada,
Neredesin son bir medet,
Gel gayrı!

Yağmıyor yine yağmur,
Düşmüyor yine damlalar;
Ama boşalmasa da sağanak sağanak,
Bak dökülüyor gözlerimizden yaşlar.
Neredesin gel gayrı,
Kurtulup küfürden,
Şükre yönelsin dağlar, taşlar…

Yağ ki yağmur,
Aksın ruhumuza yapışan çamur,
Yıkansın puslu gökyüzü,
Gençleşip coşsun şu pısırık, pis hava.
Ah, bir yunsak,
Elimiz yüzümüz olsa ak pak,
Cennet gibi kokar işte o zaman,
Tazelenen bu mübarek toprak.

*
***

Sevgi ol, yağ da,
Yıkansın yüreklerimiz,
Kokmasın yeryüzü kan.
Merhamet ol yağ da,
Dolaşsın damarlarımızda şefkat,
Hâkim olsun beş kıtaya sükûnet.
Akıl izan olup yağ da,
Doldursun göğüs kafesini iman.
İlim irfan olup yağ da,
Korksun yaratılan,
Korksun yine Yaradan’ından;
Belki kurtulur her türlü fuhuştan,
Kurtulur insanlık o zaman…

Sır değil sendeki nur,
Umudumuz senden sadece su değil,
Çisil çisil yağ yağmur,
Sızar belki gönlümüze,
Sızar özlediğimiz o bir damla huzur…

Necip Zeybek

Yağmurla iner toprağa, umutlu bir hayat,
Canlanır her taraf, bütün eşcar ve nebat,
*************************************************
Şu hadsiz kâinatı şenlendiren, bilmüşâhede, rahmettir.
Ve bu karanlıklı mevcudâtı ışıklandıran, bilbedâhe, yine rahmettir.
Ve bu hadsiz ihtiyacât içinde yuvarlanan mahlûkatı terbiye eden, bilbedâhe, yine rahmettir.
Ve bir ağacın bütün hey’etiyle meyvesine müteveccih olduğu gibi, bütün kâinatı insana müteveccih
eden ve her tarafta ona baktıran ve muâvenetine koşturan, bilbedâhe, rahmettir.
Ve bu hadsiz fezâyı ve boş ve hâlî âlemi dolduran, nurlandıran ve şenlendiren, bilmüşâhede, rahmettir.
Ve bu fânî insanı ebede namzed eden ve ezelî ve ebedî bir zâta muhatap ve dost yapan, bilbedâhe, rahmettir.
**********************************************************
TEBRİKLER Muhabbetle selamlarım..

Bedri Tahir Adaklı

RÜZGAR OLUR ONA, UÇAN BİR KANAT
BOLLUK RAHMETİNE, BENİDE AT
HALİNE ŞÜKRET, GETİR KANAAT
KAİNATA BAK, EN BÜYÜK ZANAAT

FİKRET GÜRSOY