Yağmur Şiiri - Meltem Arslan

yağmur adımları kapımda
sesleri indirir
kendi içinde bir melodi ile
anlamı bende saklı
ilhamı gizinden gelen

durağanlığın değişmiş ritmi
dikkatli dinlersen
son derece dengeli
çoşku ve sakinlik arası
geçişlerinde dahi

yağmur elleri
şimdi pencereme vurur
camın arkasından bana
gördüklerini anlatır
uykularımı kaçıran

yağmurun süpürgesi
çatımda gezinir durur
sanki belleğimdeki anıları
tek tek ortaya çıkarırken
bazılarını alır götürür seninle birlikte

yağmurun uzaklaşan ayak sesleri
“çise”
vedanın ağıtını yakar
hoşçakal derken
bir buğulu pencerenin ardından