Yağmur Şiiri - Eser Sönmez

Kapladı yine kara bulutlar güneşin tüm güzelliğini,
Serin yağmur damlacıkları yeşertti karamsarlık tomurcuklarrını
Her nefeste ayrı bir dert aldı gamlı yürekleri
Av bekleyen zalim tuzaklar açtı yine kucaklarını

Bir tarafta suya muhtaç fidancık seyre koyuldu yaslı karanlığı
Bir tarafta yarım kalan aşklar belirdi suratlarda
İlk damla fidana can oldu aşka ihtiras
Sallandı yer gök yıldırımlar kustu kinini

Engin yokuşlardaki karanlığı sezen gözler daldı maziye
Kimisi haklı gördü kendini kimisi söylendi neden ben diye
Camdan uzanan küçük bir el vardı yağmurun tadına
Yine aşık bir yürek bir cigara daha yaktı aşkı namına

Derken dört ana renk beliriverdi gökte
Maziye dalan gözler uyandı hayat sürmekte
Vedalaştı yaprakla su damlacığı bir an
Gün aralandı ve seslendi kainata
Ben geldim uyan uyan uyan...

ESER SÖNMEZ 02.05,2007