Yağmur.. Şiiri - Mustafa Gözelel

“En güzel kelime nedir? ” dediler,
Tereddüt etmeden yağmuru seçtim.
Belki çoğu,pek anlamlı idiler,
Yağmurda sevgiyi,hasreti içtim.

Yağmur koydum,Deli Tay’ın adını,
Toprak ıslanınca,aldım tadını,
Nerde görsem “Yağmur” adlı kadını
Selamladım,kalkıp hazrola geçtim.

O’nsuz hayat ne zor,yaşamak zahmet,
Duasında eksik etmez, Muhammet,
Belki de bu yüzden,adına “Rahmet”
Deyip,Yaradan’a elimi açtım.

Yağmur günahlardan,pâk eder bizi,
Anne gibi besler,deryâ,denizi,
Yağmurla silinir,her şerrin izi,
Yağınca bunca yıl,ben neden kaçtım!

Çiçekler hasretle,yolunu gözler,
Yağmur yağar,elim,elini özler,
Kumsala yazdığım,aşk dolu sözler,
Yağınca anladım,sensiz bir hiçtim.

Şubat 2009

“Sevgili eşime ithaf olunur…….”