Yağmur Şiiri - Süleyman Cemal

Havada hışım, kahır; yağmur, deli, divane.
Göklere itimatsız; şehir, tereddüttedir.
Sokağa sırtı dönük, bencilleşen her hane.
Gündüzü geceye ram kılan imtiyaz nedir?

Rahmetinin cilvesi, hikmeti bilinmeyen,
Sahipsiz bitkilerin gözyaşlarıyla gelir.
Toprağın bağrında renk, çimlenir desen desen.
Bir meleğin elinde raks eden damlalarla.

Seyre koyulmuş, sakin, vakur gözlere inat,
Titreyen yürekler var, telaşlı adımlarda.
Bir şemsiyeden mahrum, örtünseler de kat kat.
İnkisarla serpilir, kurşunlaşan her damla.
Soğuk camlarda buğu; nefes, alevsiz ateş.
Gözlerdeki tek arzu, güneş.... bir avuç güneş.