Yağmur Şiiri - Nedim Kardaş

Terk ediLmiş şehrin ıslaklığıdır
Ve senin bakışlarındır gecede çamurlu
Yalın ayak bir çocuk acemiliğinde
Güneşi sakladığın gülüşün sancılıdır.
Dayatmışsın kederini yüreğime
Kangren olmuş içimdeki ihanetlerin
Ve her gece yağmur
Terk eder beni, yüreğimi dişlemiş öfkelerde.

Bazen yorgunluktur bahar
Koynuna serin yangınları salarken,
İçimdeki yüzün hala Mona Lisa,
Ellerin
Tartısında günahlarımın,
Vücut bulur, ruh arar mezarlığın,
Gözyaşlarımdan kristaller
Işıktan çaresizlikler, karanlığın çocuklarıdır.
Ve yağmur
Damlarında evlerin, parçalanmış güneş
Pencereler kurumuş göz izleri taşır
Ve yağmur
Terkedilmiş ömrün tapınağıdır.
Kutsal İsa aşkına
Muhammed’in avuçlarında
Yağmur benim
Bazen bedenim.