YAGMUR
yağmurla basladi hüzünlerimin eriyişi
sonbaharda dökülen yaprak misali
gözlerim sevdani aradi
bedenim ruhunu
ruhum düşüncelerini soyutluyordu
yağmura isyan etti gözlerim
ve akti göklerden gözyaşi
savruldu(k) toprağa (ey) hüzün
düş’lerim
sevdalarim
yeminlerim
ve
benliğimin sensizliği kaldi ellerimde......
açip baktim minik avuçlarina sadece bir hiç’ti kalan.........
Ümit ÖztürkKayıt Tarihi : 15.11.2008 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!