Yağmur Şiiri - Mehmet Küçükkarahan

Akşamüstü hoş bir seda ile çıka geldi.
İnce ince yağışı sanki yüreğimi deldi.
Toprak anada benim gibi çok sevindi.
Damla damla yağdığında yağmur.

Bir sabah ışığı bir sabah nemidir.
O anda dünya sanki benimdir.
Toprağa hayat veren kan gibidir.
Damla damla yağdığında yağmur.

Yağdıkça gönlümüze huzur dolduran.
Yağmurdur toprağı suya doyuran.
Dört mevsimi bir birinden ayıran.
Damla damla yağdığında yağmur.

Ağladıkça kara kara bulutlar.
Bir yudum suya hasret çocuklar.
Sesini duymak için uykusuz sabahlar.
Damla damla yağdığında yağmur.

Sana öyle susamış ki ağaçlar topraklar.
Gelişinle birbiriyle oynaşır yapraklar.
Sevinçten gümbür gümbür akar ırmaklar.
Damla damla yağdığında yağmur.

Keşaplı’nın Günlüğünden
Mehmet KÜÇÜKKARAHAN