Bir yağmur ıslaklığında,
Yağmurla beraber sarmak seni
Bir yağmurun damlasından, bin dudağından emmeli
Ne gidilesi ayrılıklar kalmalı,ne de çekilesi yalnızlıklar.
Ben bir yolun ortasında sen alnımı öpmeli,öpmeli…
Karların arasından bir ot çıkamalı sonra,
Buzlar yavaş yavaş çözülmeli.
Sonra bir gülün kokusundan,bin senin nefesinden işlemeli içime
İçimi alıp Tuğba ağaçlarının, şerbet çeşmelerinin yanına atmalı
Ve en sonunda dönüp sana
Bir ömrümü vermeli
Bin gülümsemeli.
Kayıt Tarihi : 21.5.2008 15:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)