Yağmur Şiiri - Çetin Hacıfettahoğlu

Bu gece ansızın uyandım
Pencerede minik bir yağmur damlası vardı
Rüzgarla savrulup duruyordu camda
Sanki elini uzatıp yardım isteyecekmiş kadar çaresizdi
Belki ümidi penceremden içeri dalmaktı
Bütün direncini mazgalların o çekici cazibesine karşı harcıyordu
Parmağımı uzatıp kirpiklerime bıraktım bütün endamını
Önce süzüldü bir yaş gibi
Hüzünlendim birden
Bu sevinç olmalıydı
Usulca yanaklarıma sürdü bedenini
Ardından kayboldu hiç olmamışcasına
O gün bu gündür ıslaklığını hep hissederim gamzelerimde
Yağmur her yağarken gülümserim.....