Yağmur Şiiri - Tuğşah Bilge

Sana bakarken gözlerim yaşlı

Cansız bedenin yağmurdan ıslanmış

titrer yüreğim o anını her hatırladığımda

sevgilim ecel değil töreler ayırdı bizi

kefenin sana hediye ettiğim

başaörtüsü oldu üzgünüm

yağmur yıkadı bedenini sonrada göz yaşlarım

hain töre kurşunu acımadı sana

keşke önce uğrasaydı bana

senle beraber yıkandım yağmurda

ağlıyorum her yağmur yağdığında

hatırlıyorum munzur sağının eteklrinde

elele kolkola dudak dudağa uzandığımızı bozkırlarda

ufacık bir mermi ayırdı seni benden

söktü aldı kalbimi içimden

yağmur sonrası toprak kokusu

mesarının başında bir faklı geliyor burnuma

ve sevgili yağmur gözyaşlarım

yağmurdan çok ıslatıyor toprağını başucunda