Yağmur.. Şiiri - Fatih Hepgüler

Ben sana “ yağmur “ dedim
Güneş yaktı, kavurdu
Kavruldum..
Boran oldu, yel vurdu
Vuruldum.
Kümlüyüm..
hoyrat ele savruldum?
şimdi çatlak dudağım.
Susuzum,
Kurağım
Çorağım..
Ben bir avuç toprağım
Bir yudum su versen diyorum
Hani çıkıp gelsen diyorum …

Ben sana “ yağmur “ dedim
Sana hasret burda Gönüller
Hazana düştü karanfiller
Ve güller
Herşey sana hasret
Seni çağırıyor bütün diller
Sana açıldı bütün eller
“Rahmet yağmur..”
“Merhamet yağmur..”
Ve
Sen gittiğinden beri
Kurudu ekinler
Seni arzuluyor yürekler
Seni çağırıyor yüz binler..
Sensizliğin tutuştu
Yanıyor..
Gönüller sana hasret
Çöller sana hasret..!
Güller sana hasret..!
Dallar sana hasret..!
Küller sana hasret..!
Diller sana hasret..!
Senden bir damla rahmet
Senden bir damla su dileniyorum..
Ellerimi açtım seni davet ediyorum
Hani çıkıp gelsen diyorum …

Ben sana “ yağmur “ dedim
Mecnun olmuşum peşine
Kendi Çölümde seni arıyorum
Muhtacım..! bir damla göz yaşına
Bir damla su..
Bir damla su Rahmet selinden..
Kerem misali yanıyorum
Yakup gibi Kenan elinden
Seni duyuyorum …
En kısık sesle seni çağırıyorum..
Yusuf ’una ağlasan diyorum!
Yağmuru bekliyorum..
Şimdi çıkıp gelsen diyorum..

Not: ölçüsüzdür.