Islandın değil mi yağmur yağınca,
Olur, bazen şemsiyen olmayınca.
Yağmur hep yağsa da ince ince,
Dert değil ıslanmak seni sevince.
Seni ıslatsam bile bu yağmurda,
Üzülme asla bırakamam çamurda.
Seni sarar kuruturum sıcak kalbimle,
Yanarsın bile sana sevgimin ateşinle.
Alınmıyorsun değimli bu yazılarımdan,
Ancak böyle arınıyorum acılarımdan.
Sakın sende arttırma acılarımı,
Unutma kazmış olursun mezarımı.
Ne mezarlar kazıldı bana çok öldüm,
Akıllı ol hepsine de kazanları gömdüm.
Kayıt Tarihi : 4.10.2005 21:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/04/yagmur-222.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!