Yağmur Şiiri - Ömer Yüce

YAĞMUR

Yaz günü
bir akşam üstü

hayallerim,
sessizliğim

ve tepemde
hâlden anlayan bir bulut,

oturmuşuz
ağaç gölgesinde

seni hatırlatan,
gül kokusunun tetiklediği

duygu selinde,

dalıp gitmişiz

bizli geçmiş
zaman hayallerine.

…

Önce şimşek
sonra gök gürültüsü,

sertçe bir rüzgar
inceden kırılan dal

ve
buluttan inen ilk

damlaların serinliği,

sağanağa dönüşüp
uyandırdılar

yüreğimde
uyuyan hasretini.

…

Derdime dost oldu
yağmur yüklü bulut,

yüküme ortak.

Kırmadan,
dökmeden

birlikte yağdık

cadde cadde
sokak sokak.

…

Yokluğun da
yaralarımı,

yağan yağmurlarla
sardım.

Ne ağaç farketti
ne de bulut

ben de

onlar kadar
kırıldım

ben de

onlar kadar
ağladım.

Öyüce