Yağmur Şiiri - Güray Özçiflikçi

Yarıp çıkması gibi bu isyan çığlığının ses duvarıyla beraber gövdemi
Üstelik tam da bir tramvay senfonisi dinliyorum
Fakat olur iş değilken, olur iş
Sevişme ihtimali fikrinin uzun koridorundan geçiyorken;
Bir dilenci üflüyor kulağıma bir memleket meselesini
Umursamıyorum ama olsun yine de ağlayabilirim buna
Gerçi bir takım kişiler ağlamanın memeli işi olduğu fikrinde.
Mutabık değiliz !
Ağlayabilirim, gülebildiğim kadar da.
Denizler ve ufuklar boyunca hatta.
Erkekler ağlamaz...
Öyleyse neden griye çalıyor mavinin bütün tonları
Eşyalar neden bu kadar kararlı durmakta
Bir kadın neden ezik görür bir şairi
Veya şöyle sorayım; bir şiir var olmak istemez mi ?