YAĞMUR
Yine yağmur gökyüzünden yerlere
Sicim gibi iniyor
Dağlarda duman, vadilerde nehir,
Yollar çamur çamur oluyor.
Benim başımda efkâr
Dolanıyorum…
Gökten rahmet yağıyor çorak topraklara
Başlara dokunuyor serin damlalar
Saçlardan sicim gibi akıyor,
Bir köşeye sinmiş genç ıslanıyor.
Yoksul çocuk çıplak ayaklarıyla
Şap, şap suya basıp sevinç çığlıkları atıyor.
Bir başka çocuk sıcak evinin
Buğulu penceresinden
Acıyarak bakıyor.
Duvar kenarına sinmiş bir garip
Kara kara düşünüyor
Gökyüzüne kaldırmış ellerini
Bir şeyler mırıldanıyor…
Yer gök ıslanıyor,
Bütün kirlerinden arınıyor
Cansızlara can katıyor.
Bir köylü kadın gülen gözlerle
Bahçesine bakıyor,
Ellerini kaldırıp semaya
Şükrediyor…
Bir garip yolcu yolda kalıyor.
Sığınacak bir saçak, ağaç arıyor
Bulamıyor…
Her yağmur yağdığında
Etrafı gözlüyorum.
Seviniyor ve bazen üzülüyorum.
Bir rehavet çöküyor üzerime
Süzülüyorum…
30.12.2015
Yahya Cumhur Tapcı
Kayıt Tarihi : 25.5.2024 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yeryüzüne rahmet olan yağmur, bazen de etrafa zarar verebiliyor. O zaman rahmet hüzüne dönüşüyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!