Yağmur Şiiri - Adem Torun 2

Kuşatmış göğümü kara bulutlar.
Yağmur yağıyordu mütemadiyen.
El ayak çekilmiş, ıssız sokaklar
Bir ben miyim yağmur sesi dinleyen.

İçimde bir hüzün, yıkılmış bendim.
Deryalar içinde sürüklenirim.
Değildi kimseler, suçlusu bendim.
Tükenmiş bir ömür, debelenirim.

Adem oğlu fani, fani dünyada.
Ne ektin ki biçeceksin deryada.
Hepi topu üç gün gibi rûyâda.
Oldun mu, haber ver, gerçek mânâda.