Ey nûr, yağıyorsun yine gökler otağında;
Ol âb-ı hayat bûsesi billur dudağında…
Hak kadrine cân bahşediyorsun bize her dem;
Muhtaç cemi cîhân sana muhtaç ben-i âdem…
Peygâmberi zîşân gibi rahmet saçıyorsun!
Vaslınla kurak kalpleri birden açıyorsun.
Bülbül bile bin secdede bir sırrına büryan;
Güller yine açmış, sana güller yine üryan…
Ol sırra kadem basmaya dağlar dele Ferhat;
Nabzım gibi hep vurmada hep vurmada heyhât!
Bir aşk-ı Şirin uğruna mâkus kaderinde…
Günler ve saatler geçer ömrün hederinde.
Gün görmemiş aşkın bile bir sahibi vardır;
Yârin uzanan elleri ukbâya kadardır…
Kays'ın kuru çöller ile ülfetti hevâsı,
Bir damlacık ol katreden içmekti devâsı…
Leylâ yine mahzûn yine kırgın yine darda...
Mecnûn-i hazîn çöllerin ufkunda firarda...
Sabrın sonu yokmuş meğer aşk çeşm-i cihânmış;
Kânî nice Mecnûn gibi Ferhat gibi yanmış!
Yağ; rahmeti deryâ gibi gök nûra boyansın…
Yağ; gözleri dalmış yeni, yârenler uyansın!
Yağ; rûhumu al cezb ile müştâkım o yâre;
Yağ; rahmeti gelsin onun ol Kâni-i zâre!..
(mefûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün)
KÂNİ (Kaan YILDIZ)
(14.09.2021)
Kayıt Tarihi : 14.9.2021 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!