YAĞMUR
Yaprağın ucunda biriken damla,
Büyüyüp büyüyüp düşmekte yere.
Yerde buharlaşan beyaz dumanlar,
Yeniden dönmekte mavi göklere.
Bereket olmakta yağmur doğaya,
Doğa rahmet ile kanmakta suya,
Gök kucak açmakta güneşe aya,
Suya kavuşmakta vadi, dağ, dere.
Toprak suya bağlar gönül bağını,
Yağınca yok eder çöl sıcağını,
Asınca semaya gök kuşağını,
Hayat getirmekte düştüğü yere.
Göklerin gözyaşı muhtacız sana,
Tüm canlı su içsin hep kana kana,
Bize muştular ver bolluktan yana,
Çok olsun yeşillik ot, meyve, tere.
Rabia BARIŞ
Kayıt Tarihi : 24.1.2021 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!