belki yaprakta duran karıncaları sadece ben görüyorum.
yaprağın rüzgarda çırpınışını,
karıncalardaki telaşı hissediyorum.
bulutlara bakıyorum hepsi kara.
üzerime doğru koşuyor bulutlar,
yağmurun kokusu burnuma değdi bile,
kaçacak delik arıyorum ıslanmamak için,
gittiğim bütün delikler sahipli çıktı.
beni ıslanmaya bıraktılar,
belki zatürre olurum.
güneş kurutursa beni olmam.
şu gökkuşağına bakakalıp,
ona bir şiir yazarım belki,
bunun sebebi ne bulut, ne güneş, ne yağmur,
sadece kaçacağım delikler dolu.
Kayıt Tarihi : 7.11.2019 02:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Aslan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/07/yagmur-1544.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!