Yağmur usulca yağarken,
Nefretini kusarmış çıplak betonlara...
Öyle fısıldardı kulaklarıma,
Pencereme vuran her damlasında...
Korkuturdu.!
Unuttururdu geceleri gülümsemeyi...
Gülümsemeyi unuttuğum zamanlarda yaşamayı da unuturdum.!
Bir müddet sonra korkunun yerini sel aldı.!
Yağmur'un yerini sen.! "İ.D.K"
Kayıt Tarihi : 24.6.2019 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
18.01.2013'de sosyal medyada paylaşılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!