Nisan tazelerken nice seneleri,
eritir ruhumuzu yağmur taneleri,
yorgun bedeni ölüm bahaneleri.
Dışarıda delice düşen damlalar,
camlara üşüşen tüm hatıralar,
buğulardan içimize hüzün salar.
Yüreğinde değeri bomboş gurur,
İnen her katrede bir fanilik var,
çarpar düşer kaldırıma savrulur.
Hüzünler eksilir yaprak yaprak,
Kader anlımızdan akan kaydırak,
Ölüm tene bürünmüş ıslak toprak.
Kayıt Tarihi : 8.1.2017 02:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!