Yağmur Şiiri - Emre Söğüt

Bazen kendini yanlış yerde ararsın
Kendine benzetirsin olup olmadık kişileri
Boş yere harcarsın hayal limitlerini
Sonra anlarsın gerçekleri
Uyanırsın rüya sandığın kabuslardan
İlk başta birşey anlamazsın
Bir boşlukta gibi
Ordan oraya savrulursun
Ta ki içindeki fırtına dinene kadar
Artık yanaşırsın en yakın limana
Hiç kimseyi tanımasan da orada
Yeni bir hayat kıpırtıları gelir kulaklarına
Yavaştan yavaştan...

Eskiden güneşli sandığın günler vardı belkide
Oysa sen kışı severdin yağmuru severdin
Toprak kokusuna değişmezdin hiçbirşeyi
Şimdi bak hava bulutlanıyor hafiften
Yağmura tutulacaksın,
Sırılsıklam olacaksın yine
Dikkat et kendine, bir şemsiye al eline
Bu yağmurlar sana göre değil
Bırak yağmur yağsın lodostan
Yıksın isterse dört bir yanı
Nasıl olsa sen limana yanaştın artık