Yağmur Şiiri - İsmail Alay

YAĞMUR
Toprağın beklediği güzel cansın sen
Canların beklediği,bir canda ben olsam
Kirlilikleri temizleyen rahmetsin sen
Kirleri temizleyen bir el de ben olsam
Toprak ve güneş,aşka gelir seninle
Sizinle aşka gelen bir canda ben olsam.
Kavrulmuş bir çöle inen, nursun sen
O güzel nuru bekleyen,bir kum da ben olsam.
Güneşle parlayan,toprağın yıldızı sen
İlimle parlayan bir yıldızda ben olsam
Bir ağacın,bir çiçeğin beklediği sevgili sen
Seni yanarak bekleyen,bir dalda ben olsam
Rahmandan gelip,deryaları dolduran sen
Deryada Rahmanı bilen,bir kulda ben olsam
Bazen engâh, engâh yağarsın
Bazen coşar,sel olursun sen
Senin edebinle coşan,bir bulut da ben olsam.
Bazen bir gölde,seni bekleyen ördeğe
Merhametle uzanan bir elde ben olsam
Bazen denizde,seni bekleyen.bir inciye
Senin değerince,bir umut da ben olsam
Bazen seni bekleyen,kurumuş bir nehre
Seninle yağan bir damlada ben olsam.
Kâinatın katre katre beklediği,sen
Yanan bir gönüle,bir katrede ben olsam.
Yağmur, bir emirle gelen huzursun sen
O emirle huzur bulan, bir kulda ben olsam.
Karanlık gecelerde yeryüzüne,indikçe inen
Emri tamamlayan melekler gibi, dönen yağmur
Galu belada verdiği sözle dönen, bir kul da ben olsam
08.05.2015/Uzman Eğitimci.Şair.Yazar/İsmail Alay