Yağmur Şiiri - Mümine Altay

Gözlerinden akan yaşlar
Yağmura karıştı.
Çağresiz kaderine küser bir çocuk;
Umutsuzluk neden bu kadar baskın çıktı?

Dertler alıp götürdü
Tek biletlik bir yolculuğa...
Gönlümün ateşi söndü;
Dumanları çıktı gonca gonca.

Yanlız yanlız; hep yanlızız...
Allah'la biz kalmışız, kime kanarız;
Veya bu sayfalarda kim avutur beni?
Sahte dünyanın tesellileriyle...

Bu imtihanlar ne zormuş.
Her birine katlandım ama...
Ne yaptığım ki olmuş?
Bir insanım, bir insanla sınanma...

(2012)