Yağmur Şiiri - Seyit Ali Ayvaz

Yağmur bu!
Giriyor tenimden içeri
Berrak berrak

Çatlamış dudaklarımız
Susamışız
Hasret kalmışız ona
İnce ince dökülen yağmura

Nedir bu ses Allah’ım
Alı götürür beni derinlere

Yaşamdan bıktınsa eğer
Yetiyormuş insana
Bir su sesi meğer

Meğer ki hayat gizliymiş
Damla damla rahmetlerde

Şimdi daha iyi anlıyorum;
Kulağım neden var

Biliyorum ki şimdi;
Tenim neden bu kadar hoşnut
Bir sırdır bu bize
Göklerin gönderdiği
Emanetimiz o bizim
Bereketli bir misafir

Umduğunu değil bulduğunu yiyen
Kış olunca beyaz yeleğini giyen

Bizi en iyi o bilir
Göklerden gelen misafir