Yağmur yıkarken yer yüzünün kirlerini,
Bir hüzün aşılar tüm benliklere.
İşte o zaman hissedersin,
Benliğindeki çaresiz hüzünleri.
Yağmur damlaları yıkarken bedenini,
İşler ruhunun en kederli sırlarına.
İçine akıttığın göz yaşlarının yerine,
Süzülür yanaklarından aşağıya.
Yağmur sesi dolarken kulaklarına,
İşitirsin ruhunun ihtiyacı olan melodiyi.
Kelimeler ile ifade edemediklerin,
Yağmur sesi olur seslenir benliğine.
Yağmur kapatıp ruhundaki yaraları,
Giderir huzura olan susuzluğunu.
Ruh halini değiştirip
Dönüştürür, yeni doğan saflığına.
Kayıt Tarihi : 25.8.2014 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)