Yağmur Şiiri - Murat Güney

En çok sevdiğim şey yağmur altında yürümekti,
Oturup pencereden dışarıyı seyrediyordum,
Bir an pencerede küçük su damlacıkları gördüm,
Gözlerim parladı, galiba o geliyordu,

Sanki teneffüs zili çaldı gibiydi,
Kalkıp koştum kapıya doğru,
O an bir ses duydum,
" Sayın yolcularımız inişe geçiyoruz, lütfen kemerlerinizi bağlayın"

Belki istikbal göklerde ama gökkuşağı aşağıda kalmıştı,
Belki yağmur yukardan yağardı, ama bu sefer aşağıda kalmıştı,
Belki denilmeyecek tek şey vardı,
Oda, yağmur nerde olursa olsun, hep baş tacı olandı...!