Yağmur Şiiri - Ercan Keskin

Yüzünden ihtişamlı güneş doğar avcuma
Bulutlarında telaş ha açtı ha açacak
Islaklığın karışır meyus gözyaşlarıma
Şiddetiyle o siyah camı kırbaçlayacak

Ve ben kuşkusuz uzun cümleler kuracağım
İki kişilik yalnız yazan kompartımanda
İçimde yerin ayrı öylece bakacağım
Seni arayacağım kader dolambacında

Ah! yağmur aslında ben çok geç kaldım yazmaya
Bilmezdim önceleri ağlayan şiirleri
Göremezdim senle korkardım dokunmaya
Yüreğimi ürperten o çiseleyişleri

Seni hep doğal gördüm alıştım varlığına
Nerden bilebilirdim muhtaç olacağımı
Senin sesine hasret can yoldaşlığına
Issız köşelerimde yalnız kalacağımı

Nerden bilebilirdim ki dem tutan kuşların
Bakışlarındaki o mahsum karaltıları
Dal uçlarından sarkan billur damlacıkların
Ruhumu aydınlatan eşsiz parıltıları

Ey! yağmur bana nerde elveda diyeceksin
İnan hiç bilmiyorum ama sen vefalısın
Göğünden bir tutam esirgemeyeceksin
Susuz kalınca benim kuru toprağımdasın