Yağmur Şiiri - Şahin Aydın Kızıldağ

Kelimeler susuyor şimdi, gönülden nağmeler dinliyorum.
Yalnızlık ve gece ne kadar da yakışıyor birbirine.
Yalnızların gecesi başka oluyor.Şimdi gözlerim konuşmak istiyor.Nihayet sessizlik galebe çalıyor.
Az önce hamd sundum Allah a ve ardından dua.
Rüzgarla oynasan dalları seyrediyorum ve işte dalıyorum kendi hayat denizime.
Simsiyah bir gece, ben yüksekteyim.
Bütün yeryüzünü sıgdiriyorum gözlerime.
Kulaklarımda ilahi bir ses; yeryüzü senin yüzün şimdi ve sen yüzünü yıka !!!
Evet yüzümü yıkıyorum,damla damla düşüyorum insanların üzerine.
Ben dost arıyorum, lâkin insanlar koşar adım kaçıyor benden.
Bir çoğuda ev hapsinde zaten.
Ama toprak öyle mi nasıl da bağrına basıyor beni.
Koskoca alemi yutuyorum sanki.Alem dedikleri bir gölge imiş meğer.Ben gölgelenmek istemiyorum
Ben alemlerin alemiyim
Ben Aşkın nefesiyim.
Ben yağmurun ta kendisiyim.