Yağmur Şiiri - Canan Kaya

Gökyüzü matemini giyinmiş yine
Belli ki içlenmiş bir rüzgara

Zamansızca yağan hüznün yağmurları
Hoşgeldiniz...

Sokaklar olabildiğine sessiz,o kadar yabancı ki bana
Kalabalığın içersinde yalnız yürüyorum
Sesler,yüzler,ayak izlerim yok oluyor her adımda..

Akşam üzeri sokak lambalarının buğulu ışığında
Maskelerini takma vakti gelen insanlar
Uyanan günahlar
Mekansız kötülükler
Sığınacak kapılar arar.

Her adımda artan yokluk
Yalnızlık korkular kaygılar
Hiçbir tesiri olmayan sahte dostluklar
Bıkkın bir hikayeyi canlandırıyor gözümde.

Yüzümdeki acıların maskesini yırtan gözlerin,
Sesinin sevinçlerine düşen yüreğimin tatlı sızısı
Yıkılmadan tutuyor bedenimi
Sevgi,
Hiç bu kadar çıplak olmamıştı
Ölümlerimi unuttum senle
Şimdi,
Diriliyorum her nefeste.