Yağmur Şiiri - Tufan Kopuzoğlu

Dışarıda yağmur yağıyor,
Islanıyor insanlar,
Bir telaş, bir koşuşturmaca,
Her şey, ıslanmamak için,
Kimi şanslı, şemsiyeleri var,
Onlar ıslanmıyor.
Ben se evdeyim yalnız,
Tek başına, çaresiz,
Gidişinle perişan, tarumar,
Kaldım şimdi kimsesiz,
Şimdi senin yokluğunla,
Boğuşmak ne zormuş,
Sonu belli müsabakanın,
Her seferinde mağlubum,
Hep tuş, defalarca yine tuş.
İçimi acıtıyor yokluğun,
Boğazım düğüm, düğüm,
Gözlerim doluyor yine,
Taşımıyor artık,
Gözyaşlarımı gözlerim.
Yağmuru seyrediyorum,
Biçareyim.
Cama vuran her damlada,
Bil ki seni hatırlarım,
Yağan yağmur değil,
Sanki benim gözyaşlarım.

(21-01-2012 Bursa)