Yağmur Şiiri - Necla Argüz

Saat 17.30 sıraları,
şimdi kimseler yok görünürde.
Hava kararmak üzere,
Bense dağların ve
Mandalina bahçelerinin arasında,
Tepedeki evimde terastayım.

Yağmur öyle hızlı yağıyor ki
Bir yandan çayımı yudumlayıp
Bir yandan yağmuru seyrediyorum
Toprakta çıkardığı kokuyu içeme çekerek.

Gerçek yalnızlık bu diyorum kendime.
Yağmur hızını arttırdı,
Havanın rengi griye döndü,
Bulutlar birleşti gökyüzünde
Ve hafiften bir rüzgar başladı.
Hava biraz soğuyor ama
Ben üşümeye başlasam da
Bu güzel olayı yaşamak için,
Burada kalıp sanki içindeymişçesine
Yağmur damlalarını bile izliyorum.

Şimşekler çakmaya başladı
Ve karşı dağların üzeri,
Güneşin battığı yerdeki bulutlar kızardı.
Manzara öyle güzel ki
Dağlardan şimdi de toz bulutu
Kalkıyor ve yağmur doluya döndü.

Verandadaki çatıya çarpan
Dolu tanelerinin sesi neredeyse kulaklarımı yırtıyor
Bense bu olayı yazmak istiyorum.
Dolu taneleri ve rüzgar öyle hızlı ki
Beni de ıslatıyor
Şu anda çok müthiş bir doğa olayı yaşıyorum.
Bir resim çizmek ister ressam
Bu öyle bir his ki ben o resmi çizmiyorum
Ama oradayım her şeyin ortasında
Resmin içinde,duyan gören.İçindeyim resmin
Ve şanslıyım
Ve yazmaya sevdalıyım
...........NECLA ARGÜZ 22 2 2009