Yağmur / 1 Şiiri - Şerife Gündogdu

Lütûf lütûf ihsânı sunar yüceden yüce,.
Feleğ’in süzgecinden geçer inceden ince.
Rahmetiyle kuşatır cihânı dileyince,
Melek kanatlarında toprağa bir cân gelir.
Yaratılan canlara birden heyecân gelir.

Evrenin kucağında ol rahmet deryasıdır,
Her canlının umudu beklenen rüyasıdır.
Yağmur yüce Mevla'nın nurunun aynasıdır,
Kavuşunca zemine doğaya bir can gelir,
Yaratılan canlara birden heyecan gelir.

Bir kara bulut çöker, efkâra düşer dağlar,
Yer küre handân olur, sanki âsumân ağlar.
Vuslat’a erer cihân yeşerir bahçe-bağlar,
Mevsimleri sayarken öyle bir zaman gelir,
Yaratılan canlara birden heyecan gelir.

Ötelerden duyulur gürül gürül gür sesi,
Derin derin çekerim o mis kokan nefesi.
Âb- ı hayat ırmağı evrenin şelâlesi,
Elbet şifa kaynağı toprağa dermân gelir,
Yaratılan canlara birden heyecân gelir.

Yağmursuz bu dünyada yeşermez bir dal yaprak,
Ona hasrettir doğa, ona hasrettir toprak.
“Ol” deyince olduran birdir elbet nûru pak,
El açarız Allâh’ a kalplere îmân gelir.
Yaratılan canlara birden heyecan gelir.