Yağmur Şiiri - Kara Osman Nalbant

Çaylarım kurudu, gayrı taşamam
Elimden tutan yok, dağı aşamam
Şimdiden söyleyim fazla yaşamam
Selvi oh demeden dinerse yağmur

Kurda kuşa hasret kaldı dağlarım
Erken gazel döktü bu yıl bağlarım
Ellerim böğrümde bir ben ağlarım
Keltepe'den geri dönerse yağmur

Kurak geçen mevsim eğer başları
Bugün tadan var mı yağsız aşları
Gözden düşen damla deler taşları
Bir yanık yüreğe, sinerse yağmur

İnek sağmayan kız bilmez kovayı
Tepeden seyreder, çiğdem ovayı
Sağnak deyip geçme yıkar yuvayı
Yağmurun üstüne, inerse yağmur

Toprak yarıldıkça yanar özümüz
Yaradan’a ayan her bir sözümüz
Göz göze geliriz, güler yüzümüz
Ya Allah deyince, inerse yağmur