Yabanıl Günlerde Ölüm Şiiri - Necati Atar

I.

Kavganın habercisi türküler
bir başka okşuyor bu akşam
namlusunu silahın
alıp başımı gitsem diyorum
anlatılmamış yüksek okul sırlarıyla
fütursuzca arşınladığım caddeler
yarasını hançerlediğim gecelerden başka
kim var peşimden gelecek
bilmiyorum

Gözlerim derin kuyular gibi
ya da kanlı bir yağmura anlatmak için
gizemli sırlarını
her şeye hazır beklerken
şarkılar habercisi oluyor ayrılığın
bekle kavgalara bilenmiş toprağı artık
bekleyebilirsen

II.

Her dem
bana düşüyor yaşamak
başka insanların istemediği hayat
oysa ben
taşıyacak yaşa gelmedim
beş kıtanın yükünü
anlamış değilim fahişe yüzlü aynalardan
ne varsa gösterilmeyecek
onu gösteriyorlar

(mesela ben)
olanca kinimi kusarken duvarlara
yumruklarım sıkılı hazır beklerken
neden hala güzel bakıyor gözlerim
nereden cesaret bulupta (kaypakça)
ihanet eden ellere
uzanıyor ellerim

III.

Hoyratça peşinden koştuğum mevsimlerden
yabanıl günler çıkıyor falıma
anneler çiçekler çocuklar
her kimse onlar / yargılamak için beni
son kırıntılarını getirip
lanetlenmiş günlerin
sokuyorlar aklıma
bense incilerini tanımış değilim
yaşadığım günlerin
sonu gelsin ne zaman gelecekse
bu hoyrat sürgünlerin

IV.

Yeni bir hayat sunuldu bana taksitle
48 saat çalışsam boş
reklamların beni anlatmadığı belli
son model arabalarında
ne var öyleyse benim olan
(benim olan hiç bir şey yok diyorum)
ne her limanda beklenen sevgili
ne de genç kızların peşinden koştuğu delikanlı
ben değilim

Gözlerimle rota çizmemde yarasalara
uçurmak için okyanuslardan
atlıları geçirsem de tarih sayfalarından
yine aptalca işlerle uğraşıyor diyecekler
anlamış değilim
neden
kanına işlemiş insanların
hisse senedi deutsche mark bono ve çekler

Mayıs 16 1990