Ya Rabbim, Ya İlahi

YA RABBİM, YA İLAHİ

O kadar yorgunum ki Ne neşem var, ne hevesim,
Hüzünle yankılanır kırda bayırda sesim.

Beni sıkıntılardan kirden arındıracak,
Ruhumu canlandırıp ayağa kaldıracak,

Genişlik esenlik ver, bi çare bedenime,
Bir güzellik bahşeyle, ben geleyim kendime,

Ben kendimi bıraktım, Ya Rab Tut ellerimden,
Beni böyle bırakma kurtar dikenlerimden,

Gönül yurdum virane, yüreğim küf bağlıyor,
Gece her kes yatarken benim özüm ağlıyor,

Od düştü kavruluyor alev alev bedenim,
Ne elimden tutan var, ne bir yardım edenim.

Yalnızım yapa yalnız şu üç günlük dünyada,
Dayanmıyor yüreğim ahu, efgan feryada,

En çok sevdiklerimdem yedim Ya İlahi darbeyi,
Beynim kaldıramıyor artık bu arbedeyi,

Günahkâr bir kulunum, YA rab cürmüme bakma;
Gerçekten yaralıyım, beni odlara yakma,

Öyle bir rahmeyleki avunmalığım olsun,
Vefat etmiş yüreğim yeniden hayat bulsun,

Çevremi nar' la değil, yüce nurunla kuşat,
Ya ruhumu gabzeyle, Ya da huzurlu yaşat.

Selamet ver sevindir, Latifsin, lütfedensin,
Halimi biliyorsun, beni yaratan sensin.

Rahmetinle yarğıla şu Müçtehit kulunu,
Ayağını kaydırıp sapıttırma yolunu.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi