Ya! Rabbim Şiiri - Rauf Bekiroğlu

Mayası bozulmuş her şeyi para,
Yaradan yerine tapıyor mala,
Hakir görür tepeden bakar yoksula,
Bu sapıtmış kulunu affet ya! Rabbim.

Bir deverandır dünya unutur dünü,
Gününü gün eder Yaşar bu günü,
Yükseklerden uçar bilmez kendini,
Bu şımarık kulunu affet ya! Rabbim.

Meclise gelirken oturur başa,
Haddini aşarak olur bir paşa,
Bendini tanrı sanır utanmaz haşa,
Bu haddini bilmeyeni affet ya! Rabbi.

Dar gününde derman olmaz yaraya,
Tanrı diye tapar mala, paraya,
Çıkar için kulluk eder saraya,
Bu riyakar kulunu affet ya! Rabbim.

Kendinden menkuldur ehli namusu,
Garibi yoksulun olur kabusu,
Çıkar için kuruyor herkese pusu,
Bu namert kulunu affet ya! Rabbim.

En küçük çıkar için atar yalanı,
Sesi çıkmaz sırtına vursan palanı,
Komşusu aç iken yapar talanı,
Bu aç gözlü kulunu affet ya! Rabbim,

RAUF BEKİROĞLU
ANKARA 01.03.3025