Yarattın lütfün la mülke gark ettin,
Nimetine nankör ettirme Ya Rab.!
İnsan şerefiyle göğe yükseltin
Yükseltip alçağa düşürme Ya Rab.
Varlığına iman, emrine ramız.
Senden gelir ruh denilen çıramız.
Bir sen varsın, neki bizim cürmümüz.
Yolunun gayrına düşürme Ya Rab.
Edep ile kulluk edenden eyle,
Sana secde eder zengin köleyle.
Gören sensin kulluk olmaz hileyle,
Hak olan yolundan ayırma Ya Rab.
Lütfüne muhtaçtır ölümlü insan,
Hatalara düşer bazanda isyan..
Doymadan mülküne yeni mülk koyan,
Kulunu mülkünden ayırma Ya Rab.
Unutup hataya düşersem eğer,
Bir ömür secdede durmaya değer,
Kul Senin kulundur, mülkündür her yer.
Seni bilen kuldan eylesen Ya Rab.
Yoluna vasıl et, hikmetler ile,
Her uzvum kendince gelsinler dile,
Zakkumsa düşüncem dönüşsün güle,
Aşkından kavrulan kuldan et Ya Rab.
Muhtacız her şeye hazinenden ver.
Sana secdededir ova, dağ ve yer.
Kul seni bilmezse bir hiçmiş meğer,
Yoluna yaş döken gözden ver Ya Rab.
Atila Yalçınkaya
Atila YalçınkayaKayıt Tarihi : 28.8.2011 00:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli dost.
Sevgili ustadım;
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Harikaydı.
Kutluyorum + 10
Yüreğinize salık.
Kaleminiz daim olsun.
Nice güzel paylaşımlar diliyorum.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum......
TÜM YORUMLAR (8)