Nasıl da düştü görmedin mi! elini açmışken garip, mahzun...
Seyre dalanlar vardı etrafında, incindiği yer de kalakalmıştı...
Doğruldu kalkmak istedi düştüğü yerde, gücü yetmedi...
Yığıldı! sürüklenen kütük gibi hissetti kendini, derin bir ah çekti...Ya Nasip.
baktığın da ardında bir dağdı, savruldu! tarumar olmuş çorak topraklara...
Hüzündü içini kemiren, son kalesinde unuttuğu! vicdanıyla...
Oysa ne hayalleri vardı beklerken, zamana yaydığı...
İlahi kadere sunacağı boş bir avuçla kala kaldı ...Ya Nasip.
Vakit geldi diyordu titreyen ellerine söz geçiremeyen aklı...
Gözünden tek damla yaş düştü, yer ağladı of of
Duyguları körelmiş, vedasız bir mektuptu okuduğu
Üşüyordu! Ruhuna baktı son bir kez...Ya Nasip.
Kayıt Tarihi : 23.4.2018 21:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!