Xalide Efendiyeva Şiirleri - Şair Xalide ...

Bu defe daş üstüne yazılan atamın.
Daş kimi soyuq, daş kimi ağır atamın
O zaman da soyuqdu
Amma o soyuqıuğunda bir heraret vardı
İndi üşüdür meni
O zaman da ağır idi atam

1.
Yık dünyayı, taş üstünde taş koyma,
Ağlat beni gözlerimde yaş koyma,
Öldür amma yüreğimi boş koyma
İçime dol, gideceksen öyle git.

Yok bir ölünün
Gömülmediği mezarını arıyorum

Deşilmiş...
Ruzgardan aldıkça kokusunu,
Dönüyorum

 Isimsiz ve cisimsiz, 
boşluğun çerçevesiz
Renk cümbüşü münzevi
Kaybettin dümenini

Varlığın hiçliğin mi?

Unutduğum o yer nedir, göy nedir,
Teze qalan içimdeki köhnedir,
Ağır geldi derdim, sinem göynedi,
Üreyimi küreyimde daşıdım...

""""""""

1. Axtarmadığım her şeyi tapdım, axtardığım bir şeyi tapa bilmedim.
Aramadığım herşeyi buldum, aradığım bir şeyi bulamadım

2. aşk mı insanı yaşatır, insan mı aşkı,
aşkla zamanı yaşatan, zamanla aşkı yaşatır,
aşkla zamanı öldüren, zamanla aşkı öldürür

Varlığın artar yoxluğuna reğmen
Her il bir boy böyüyer
Yadigar qoyub getdiyin
Leylamın Turalımın üzünde
Yaşaya bilmediklerin yaşlanar
Gözlerinde

Bu sabah su demledim
Çay yerine
Demli çay dadında
Bir heyat
Düşdü boğuldu
Bir fincan suda

udum-udum iç dammasın qelbine
suyun lekesi
gün doğsa qar da eriyer zirvede

Sesin? Sarışın - sesin
Sesin gözleri mavi
Ne saçıma benzeyir rengi
Ne de gözüme
Uzaq, hem de çox uzaq
Sesin vetenim deyil