Vuslatta ses yok ses Hicranda

Eyy benim zülfü perişanım,
Eyy benim yolum yordamım,
Eyyy benim alnımı aşkına eğdiğim kıblem..
Her satırda çığlık çığlığa bağırdığım sensin yar..
Avazım çıktığı kadar haykırmak isterken, avaz avaz sustuğum sensin yar..
Eyyy benim ahu gözlüm..
Sahi ne de güzel gözlerin var, baktıkça içimi sızlatan, kanatan, yaralayan..
Öyle keskin bakıyorsun ki öyle zulümkar bakıyorsun ki,
Maphus damlarında 40 yıl yatsam böyle ceza gördüm demem..
Zira Allaha yemin olsun ki yinede gitmem..
Senden gelecek ceza,
Bana olur ancak sefa..
Eyyy yar sen ol da, ister yar ol ister yara..
Lütfunda başım üstüne kahrında..
İbadet başlattım senin aşkına,
Yatıp kalkıp yalvardığım sensin.
Ne de güzel yaratmış seni yaradan,
Ne bir yaran var ne bir kara'n..
Hep mi ak olur bir insan..
Eyy güzel gönlüne, güzeli sığdırdığın merhametsiz adam..
Bir merhametine muhtaç kaldım, gel beni bende bırakma.
Durmaz yaram Kanar oldum, kor alevler içinde yanan oldum..
Gel be vicdansız, gel be allahsız.
Şu açtığın yaralardan bir gün hesap sorar yaradan..
Eyy benim en güzel mısralarım, gel kavuşalım..
Hicranda çok ses var, vuslat sahipsiz kaldı, gel sarılalım..