Vuslatımız Şiiri - Sinan Karakaş

VUSLATIMIZ

Mahşere kaldı bizim, ne yazık vuslatımız,
Açılmadı dünyada, kararan şu bahtımız,
Yaşatmak için aşkı, verilmişti ahdımız,

Seni andıkça gönlüm, için için yanıyor,
Vuslatım yoktur diye, yaralarım kanıyor.

Sevenler kavuşmazmış, kanun böyle diyorlar,
Leyla ile Mecnunu hep böyle anıyorlar,
Mahşere kalsa bile, aşıklar seviyorlar,

Seni andıkça gönlüm, için için yanıyor,
Vuslatım yoktur diye, yaralarım kanıyor.

Her seven Mecnun imiş, sevilen ise Leyla,
Kavuştursun diyoruz, seveni yüce Mevla,
Sevenler uğramasın mahşer günü suala,

Seni andıkça gönlüm, için için yanıyor,
Vuslatım yoktur diye, yaralarım kanıyor.........İNSANİ